YÜZÜNCÜ SÛRE el-ÂDİYAT (KOŞAN ATLAR)

1,2,3,4,5,6,7,8. Harıl harıl koşanlara, (nallarıyla) çakarak kıvılcım saçarlarsa, (ansızın) sabah baskını yapanlara, orada tozu dumana katanlara, derken orada bir topluluğun ta ortasına girenlere yemin ederim ki insan, Rabbine karşı pek nankördür. Şüphesiz buna kendisi de şahittir ve o, mal sevgisine de aşırı derecede düşkündür.

9. (İnsan) düşünmez mi ki, kabirlerde bulunanlar diriltilip dışarı atıldığı zaman,

10,11. Ve kalplerde gizlenenler ortaya konduğu zaman (hali ne olacak)! Şüphesiz Rableri o gün onlardan tamamıyle haberdardır.