Ve bir günden sakının ki, o günde hiç kimse başkası namına bir şey ödeyemez, kimseden fidye kabul edilmez, hiç kimseye şefaat fayda vermez. Onlar hiçbir yardım da görmezler.(-2/123)
Sur’a üflenince, Allah’ın diledikleri müstesna olmak üzere göklerde ve yerde ne varsa hepsi ölecektir. Sonra ona bir daha üflenince, bir de ne göresin, onlar ayağa kalkmış bakıyorlar!(-39/68)
Yeryüzü, Rabbinin nuru ile aydınlanır, kitap konulur, peygamberler ve şahitler getirilir ve aralarında hakkaniyetle hüküm verilir. Onlara asla zulmedilmez.(-39/69)
Herkes ne yaptıysa, karşılığı tastamam verilir. Allah, onların yaptıklarını en iyi bilendir.(-39/70)
Bu gün herkese kazandığının karşılığı verilir. Bugün haksızlık yoktur. Şüphesiz Allah, hesabı çarçabuk görendir.(-40/17)
O gün zalimlere, özür hiçbir fayda sağlamaz. Artık lanet de onlarındır, kötü yurt da onlarındır!
(-40/52)
Nihayet oraya geldikleri zaman kulakları, gözleri ve derileri, işledikleri şeye karşı onların aleyhine şahitlik edecektir.(-41/20)
Derilerine: Niçin aleyhimize şahitlik ettiniz? derler. Onlar da: her şeyi konuşturan Allah, bizi de konuşturdu. İlk defa sizi o yaratmıştır. Yine O’na döndürülüyorsunuz, derler.(-41/21)
Siz ne kulaklarınızın, ne gözlerinizin, ne de derilerinizin aleyhinize şahitlik etmesinden sakınmıyordunuz, yaptıklarınızdan çoğunu Allah’ın bilmeyeceğini sanıyorsunuz.(-41/22)
( Ey insanlar!) O gün (hesap için) huzura alınırsınız; size ait hiçbir sır gizli kalmaz.(-69/18)
Kitabı sağ tarafından verilen: Alın,kitabımı okuyun; doğrusu ben, hesabımla karşılaşacağımı zaten biliyordum, der.(-69/19,20)
Artık o, meyveleri sarkmış yüce bir cennette hoşnut kalacağı bir hayat içindedir.(-69/21,22,23)
(Onlara denir ki:) Geçmiş günlerde işlediklerinize ( iyi amellerinize) karşılık, afiyetle yeyin, için.
(-69/24)
Kitabı sol tarafından verilene gelince,o: Keşke, der, bana kitabım verilmeseydi de, hesabımın ne olduğunu bilmeseydim! (-69/25,26)
Keşke onunla (ölümümle) her iş olup bitseydi!(-69/27)
Malım bana hiç fayda sağlamadı;(-69/28)
Saltanatım da benden (koptu), yok olup gitti. (-69/29)
Onu yakalayın da, (ellerini boynuna) bağlayın;(-69/30)
Sonra alevli ateşe atın onu! (-69/31)
Sonra da onu yetmiş arşın uzunluğunda bir zincir içinde oraya sokun!(-69/32)
Çünkü o, ulu Allah’a iman etmezdi,(-69/33)
Yoksulu doyurmaya teşvik etmezdi.(-69/34)
Bu sebeple, bugün burada onun candan bir dostu yoktur.(-69/35)
Ancak günahkarların yediği kanlı irinden başka yiyeceği de yoktur.(-69/36,37)